آثار فعالیت ورزشی ترکیبی بر برخی شاخص های آنتروپومتریک، فیزیولوژیک و بیومارکرهای خون زنان یائسه ی مبتلا به سرطان پستان

آثار فعالیت ورزشی ترکیبی بر برخی شاخص های آنتروپومتریک، فیزیولوژیک و بیومارکرهای خون زنان یائسه ی مبتلا به سرطان پستان چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی آثار فعالیت ورزشی ترکیبی بر برخی شاخص های آنتروپومتریک، فیزیولوژیک و بیومارکرهای خون زنان یائسه ی مبتلا به سرطان پستان بود. بدین منظور 29 زن یائسه ی [با میانگین وزنی 22/5 ± 26/57 و میانگین قد 062/0 ± 56/1] مبتلا به سرطان پستان که جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی دریافت کرده و در حال حاضر تحت دارودرمانی بودند، به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 15 هفته و هر هفته 4 جلسه [دو جلسه پیاده روی و 2 جلسه تمرین مقاومتی] به فعالیت ورزشی پرداختند. در این مدت گروه شاهد در هیچ برنامه ی فعالیت ورزشی یا بدنی شرکت نکردند. کیفیت زندگی، وزن بدن، bmi، whr، vo2peak، ضربان قلب استراحت، قدرت بیشینه، سطوح گلوکز و انسولین ناشتا، مقاومت انسولینی، سطوح igf-1، igfb-1، igfb-3، نسبت igf-1 به igfb-3، سطوح استرادیول و پروژسترون، سطوح هورمون جنسی متصل به گلوبولین [shbg]، سطوح سوپراکسید دیسموتاز [sod] در پلاسما و گلوتاتیون پراکسیداز [gpx] در سرم پیش و پس از 15 هفته در هر دو گروه شاهد و تجربی مورد اندازه گیری قرارگرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس [ancova] تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری در این پژوهش کم تر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها حاکی از عدم اثر معنی دار فعالیت ورزشی بر کیفیت زندگی [21/0 p=] و ابعاد آن در زنان یائسه ی مبتلا به سرطان پستان بود [05/0 p>]. فعالیت ورزشی بر وزن بدن [028/0 p=]، bmi [019/0p=]، whr [010/0 p=]، ضربان قلب استراحت [013/0 p=]، vo2peak [000/0 p=] و قدرت بیشینه ی پایین تنه [017/0p=]، سطوح گلوکز ناشتا [033/0p=]، انسولین ناشتا [008/0p=]، سطوح igf-1 [001/0p=]، سطوح igfbp-3 [000/0p=]، نسبت مولار igf-1 به igfbp-3 [000/0p=]، سطوح استرادیول [002/0p=] و پروژسترون [001/0p=]، سطوح shbg [015/0p=] و سطوح gpx [030/0p=] زنان یائسه ی مبتلا به سرطان پستان به طور معنی دار اثر داشت. از طرفی، فعالیت ورزشی بر مقاومت انسولینی [197/0p=]، سطوح igfbp-1 [ 652/0p=] و sod [224/0p=] زنان یائسه ی مبتلا به سرطان پستان اثر معنی دار نداشت. با این حال، پس از 15 هفته در گروه تجربی مقاومت انسولینی کاهش و سطوح sod افزایش یافت. یافته های این پژوهش نشان داد که فعالیت ورزشی می تواند برخی از عوامل خطرزای بازرخداد سرطان پستان را در زنان یائسه ای که تحت درمان قرار گرفته اند، تعدیل کند.